ازدست‌دادن دندان یک مشکل رایج در میان بزرگسالان است که به‌دلیل افزایش سن، ژنتیک، عدم دسترسی به مراقبت‌های کافی یا عادات نامناسب بهداشت دهان و دندان رخ می‌دهد. درمان ایمپلنت یکی از بهترین راه‌ها برای جایگزینی دندان ازدست‌رفته به‌شمار می‌رود. بااین‌حال، طول عمر ایمپلنت دندان بسته به عوامل مختلف می‌تواند متفاوت باشد. اگر شما هم جزو افرادی هستید که یک یا چند دندان خود را از دست داده‌اند، می‌توانید با مراجعه به کلینیک دندانپزشکی دکتر آیت از درمان ایمپلنت با کیفیت بالا و هزینه مناسب برخوردار شوید. تیم دندانپزشکان متخصص و مجرب ما آماده هستند تا لبخندی بی‌نقص و بادوام را به شما هدیه دهند. در این مقاله قصد داریم درباره عوامل موثر بر کاهش و افزایش طول عمر ایمپلنت دندان صحبت کنیم. با ما همراه باشید.
عمر ایمپلنت دندان چند سال است؟
ایمپلنت‌های دندان تا بیش‌از 10 سال ماندگاری دارند و حتی اگر به‌درستی نصب شوند و از آن‌ها مراقبت شود، ممکن است تا آخر عمر باقی بمانند؛ اما تاج ایمپلنت ممکن است بعد از حدود 15 تا 20 سال به‌دلیل ساییدگی نیاز به تعویض داشته باشد.
آیا ایمپلنت دندان مادام‌العمر است؟
ایمپلنت‌های دندان به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که دوام مادام‌العمر داشته باشند؛ اما نیاز به نگهداری و مراقبت مداوم دارند.
عوامل کاهش عمر ایمپلنت دندان
کاهش طول عمر ایمپلنت دندان به عوامل متعددی بستگی دارد که در ادامه درباره آن‌ها صحبت خواهیم کرد.
مراقبت‌نکردن از ایمپلنت دندان
ایمپلنت‌های دندانی با مراقبت مناسب می‌توانند یک عمر دوام بیاورند؛ اما عدم رعایت بهداشت دهان و دندان می‌تواند منجر به عوارضی شود که طول عمر آن‌ها را کوتاه می‌کند. پلاک و تارتار می‌تواند روی ایمپلنت‌ها هم درست مانند دندان‌های طبیعی ایجاد و باعث التهاب، عفونت و بیماری لثه شود. این بیماری پری ایمپلنتیت نامیده می‌شود و ممکن است منجر به تحلیل استخوان و نارسایی ایمپلنت شود.
کمبود تراکم استخوان فک و کاهش عمر ایمپلنت
برای اینکه پست ایمپلنت به‌درستی با استخوان فک ترکیب شود (فرآیندی که به‌نام استئواینتگراسیون شناخته می‌شود)، باید بافت استخوانی کافی برای حمایت از ایمپلنت وجود داشته باشد. استخوان ناکافی می‌تواند منجر به شکست ایمپلنت دندان شود. به‌همین‌دلیل است که دندانپزشکان حاذق درصورت نازک‌بودن بافت استخوان، اغلب پیوند استخوان را قبل‌از جراحی ایمپلنت دندان توصیه می‌کنند.
کشیدن سیگار و کم‌شدن عمر ایمپلنت
مهم‌ترین دلیل شکست ایمپلنت‌های دندانی، عفونت اطراف ایمپلنت است. 2 نوع عفونت در اطراف ایمپلنت دندان رخ می‌دهد:
- موکوزیت: عفونتی که لثه اطراف ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می‌دهد و قابل‌بازگشت است.
- پری ایمپلنتیت: عفونتی که لثه و استخوان اطراف ایمپلنت را تحت تاثیر قرار می‌دهد و منجر به شکست ایمپلنت می‌شود.
هنگامی که لثه اطراف ایمپلنت عفونی می‌شود، لثه از ایمپلنت دور می‌شود و به باکتری‌ها اجازه می‌دهد تا وارد استخوان فک شوند. در این حالت باید منتظر عفونت و ازدست‌دادن استخوان و شکست ایمپلنت باشیم.
افرادی که دیابت دارند، سیگار می‌کشند و بهداشت دهان و دندان ضعیفی دارند، بیشترین احتمال ابتلا به عفونت در اطراف ایمپلنت را دارند. به‌همین‌دلیل، ترک سیگار قبل‌از ایمپلنت بهترین راه برای حفظ آن است.
دندان قروچه و ایمپلنت دندان
دندان قروچه می‌تواند فشار عمودی زیادی روی ایمپلنت وارد کند، روند انطباق استخوانی را به‌خطر بیندازد و باعث شل‌شدن ایمپلنت شود. اگر دندان قروچه می‌کنید، قبل‌از کاشت ایمپلنت، بوتاکس TMJ را درنظر بگیرید.
تأثیر متخصص ایمپلنت در طول عمر بیشتر ایمپلنت
یک متخصص ماهر ایمپلنت، ارزیابی کاملی از سلامت دهان، ساختار استخوان و وضعیت کلی پزشکی بیمار انجام می‌دهد که شامل عکسبرداری و تشخیص دقیق برای برنامه‌ریزی کاشت ایمپلنت است. شناسایی خطرات و عوارض بالقوه، مانند تراکم استخوان ناکافی، بیماری لثه، یا مشکلات سلامت سیستمیک توسط ایمپلنتولوژیست نیز بسیار مهم است تا بتواند استراتژی‌هایی برای کاهش این خطرات ایجاد کند.
انتخاب مواد و ابزارهای کاشت و طراحی ایمپلنت نیز می‌تواند بر موفقیت و طول عمر آن تاثیر بگذارد. متخصصان ماهر می‌توانند مناسب‌ترین مواد و ابزارها را برای هر بیمار انتخاب کنند و بهترین روش‌های درمانی پیشرفته را ارائه دهند. تعداد سال‌هایی که یک متخصص تمرین می‌کند و تعداد عمل‌های موفقیت‌آمیز جراحی ایمپلنت، نشان‌دهنده تخصص او است. بهترین متخصصان همیشه در حال بررسی، یادگیری و تمرین روش‌های درمانی جدید و اثبات‌شده هستند که به سلامت ایمپلنت بیمار کمک می‌کند.
سن بیمار و طول عمر ایمپلنت
رابطه بین سن بیمار و طول عمر ایمپلنت دندان یک رابطه چندوجهی است که تحت تأثیر عوامل مختلف بیولوژیکی، پزشکی و سبک زندگی قرار دارد. به‌طور معمول، بیماران جوان‌تر تراکم استخوان بالاتری دارند، که می‌تواند فرایند درمان را تسهیل کند؛ اما تراکم استخوان با افزایش سن کاهش می‌یابد و به‌طور بالقوه بر ثبات و یکپارچگی ایمپلنت تأثیر می‌گذارد که نیاز به پیوند استخوان خواهد داشت. به‌همین‌دلیل، فرایند بهبود بیماران جوان‌تر نیز نسبت به بیماران مسن سریع‌تر است.
احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند دیابت، بیماری‌های قلبی – عروقی یا پوکی استخوان در بیماران مسن بیشتر است که می‌تواند بر موفقیت ایمپلنت و طول عمر آن تأثیر منفی بگذارد. بیماران مسن اغلب از داروهایی استفاده می‌کنند که می‌توانند بر متابولیسم و بهبود استخوان تأثیر بگذارند و باید در طول فرآیند کاشت به‌دقت مدیریت شوند. این بیماران بیش‌از بیماران جوان مستعد ابتلا به بیماری پریودنتال هستند که می‌تواند بافت‌های اطراف و موفقیت ایمپلنت را تحت تاثیر قرار دهد.
عواملی مانند مصرف سیگار و الکل نیز بر کاهش طول عمر ایمپلنت اثرگذار است. در مجموع، سن به‌تنهایی پیش‌بینی‌کننده قطعی موفقیت یا طول عمر ایمپلنت نیست، بلکه تأثیر ترکیبی از عوامل بیولوژیکی، پزشکی و شیوه زندگی، همراه با تخصص دندانپزشک و رعایت دستورالعمل‌های مراقبتی توسط بیمار، نقش مهم‌تری در تعیین نتایج درازمدت ایمپلنت‌های دندانی ایفا می‌کند.
داروها و انواع درمان
برخی شرایط پزشکی و داروها، از جمله موارد زیر، احتمال شکست ایمپلنت دندان را افزایش می‌دهند:
- هر دارویی، به‌ویژه داروهای ضدافسردگی؛
- دیابت (کنترل‌نشده)؛
- انواع سرطان؛
- پوکی استخوان؛
- بیماری خودایمنی؛
- بیماری لثه؛
- پرتودرمانی روی سر و گردن در گذشته؛
- واکنش‌های آلرژیک خارجی.
علائم شکست ایمپلنت
اگر ایمپلنت‌های دندان با شکست مواجه شوند، باید فورا برداشته یا جایگزین شوند. برخی از شایع‌ترین علائم شکست ایمپلنت دندان عبارت‌اند از:
- تورم؛
- درد و ناراحتی طولانی؛
- شل‌شدن ایمپلنت؛
- التهاب یا تحلیل لثه.
عوامل موثر بر طول عمر ایمپلنت
ایمپلنت‌های دندان انقلابی در زمینه دندانپزشکی ترمیمی ایجاد کرده‌اند و راه‌حلی مطمئن و ماندگار برای دندان‌های ازدست‌رفته را به بیماران ارائه می‌دهند. این ریشه‌های مصنوعی به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که با استخوان فک ادغام شوند و پایه‌ای محکم برای دندان‌های جایگزین ایجاد کنند. عوامل موثر بر دوام و طول عمر ایمپلنت دندان شامل موارد زیر هستند:
- کیفیت و طراحی ایمپلنت: دوام ایمپلنت‌های دندانی، با کیفیت مواد و طراحی آن‌ها آغاز می‌شود. ایمپلنت‌های باکیفیت ساخته‌شده از مواد زیست‌سازگار، مانند تیتانیوم، نرخ موفقیت طولانی‌مدت استثنایی را نشان داده‌اند. ویژگی‌های سطح ایمپلنت، مانند زبری یا پوشش آن، می‌تواند بر روی انسجام استخوانی تأثیر بگذارد که منجر به افزایش طول عمر می‌شود.
- تکنیک جراحی و کاشت ایمپلنت: تخصص دندانپزشک در انجام جراحی ایمپلنت نقش مهمی در موفقیت این عمل دارد. قراردادن دقیق ایمپلنت در استخوان فک برای دستیابی به ثبات مطلوب و جلوگیری از عوارض بسیار مهم است. برنامه‌ریزی دقیق و پیروی از پروتکل‌های جراحی مناسب، مانند حفظ یک محیط استریل و اطمینان از کیفیت و کمیت استخوان کافی، برای موفقیت ایمپلنت حیاتی است.
- حفظ بهداشت دهان و دندان: مسواک‌زدن منظم و کامل، نخ دندان کشیدن و استفاده از دهانشویه‌های آنتی‌باکتریال به جلوگیری از تجمع پلاک و باکتری در اطراف محل ایمپلنت کمک می‌کند و خطر پری ایمپلنتیت را کاهش می‌دهد. مراجعه منظم به دندانپزشک نیز امکان تشخیص و درمان زودهنگام هرگونه مشکل بالقوه را فراهم می‌کند و دوام ایمپلنت را افزایش می‌دهد.
- هم‌ترازی و اکلوژن مناسب: ایمپلنت‌ها باید به‌درستی با دندان‌های مقابل هم‌تراز شوند و از توزیع متعادل نیروی بایت اطمینان حاصل شود. ایمپلنت نامتعادل یا نیروی بیش‌ازحد روی ایمپلنت می‌تواند منجر به استرس مکانیکی، بارگذاری بیش‌ازحد و ایجاد عوارض شود.
- سلامت سیستمیک و سبک زندگی: برخی از شرایط سیستمیک مانند دیابت کنترل‌نشده یا اختلالات خودایمنی، ممکن است روند بهبودی را تحت تاثیر قرار دهند و ادغام ایمپلنت با استخوان فک را به خطر بیندازند. حفظ یک سبک زندگی سالم، از جمله ورزش منظم، رژیم غذایی متعادل و اجتناب از عادات مضر می‌تواند به موفقیت کلی و طول عمر ایمپلنت دندان کمک کند.
آیا ماندگاری ایمپلنت دندان برای افراد مختلف فرق می‌کند؟
بله، دوام ایمپلنت‌های دندانی به‌دلیل شرایط مختلف بیولوژیکی مانند کیفیت و تراکم استخوان، سلات لثه، سن، ژنتیک، داروها و درمان‌های جانبی و سبک زندگی افراد مختلف می‌تواند به‌طور قابل‌توجهی متفاوت باشد. افرادی که تراکم استخوانی بالاتری دارند، معمولاً یکپارچگی استخوانی بهتری را تجربه می‌کنند که منجر به ایمپلنت‌های پایدارتر و بادوام‌تر می‌شود. همچنین، افراد مبتلا به بیماری پریودنتال ممکن است با عوارض بیشتری روبرو شوند که می‌تواند بر دوام ایمپلنت تأثیر بگذارد.
شرایطی مانند دیابت، پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی عروقی نیز می‌توانند بر موفقیت ایمپلنت تأثیر بگذارند. برخی از داروها، مانند بیس فسفونات‌ها یا سرکوب‌کننده‌های ایمنی هم می‌توانند بر بهبود استخوان و یکپارچگی ایمپلنت تأثیر بگذارند. رعایت بهداشت دهان و دندان و عدم استعمال سیگار و الکل نیز برای پیشگیری از بیماری‌های اطراف ایمپلنت و تضمین موفقیت طولانی‌مدت آن بسیار مهم است.
داشتن یک رژیم غذایی متعادل و غنی از مواد مغذی ضروری به حفظ سلامت و التیام استخوان و دوام ایمپلنت‌ها کمک می‌کند. میزان مهارت و تجربه متخصص ایمپلنت نیز نقش بسزایی در جای‌گذاری موفق و پایداری طولانی‌مدت ایمپلنت دندان دارد. انتخاب مواد و طراحی ایمپلنت هم از عواملی است که می‌تواند بر دوام آن تأثیر بگذارد. عاداتی مانند دندان قروچه (براکسیسم) و سطح استرس بالا نیز می‌توانند نیروی زیادی بر ایمپلنت وارد کنند و اگر به‌درستی مدیریت نشوند، ممکن است منجر به شکست درمان ایمپلنت شوند.
سخن پایانی
ایمپلنت‌ها برای جایگزینی یک یا چند دندان ازدست‌رفته استفاده می‌شوند؛ اما طول عمر ایمپلنت دندان به عوامل متعددی از جمله سلامت لثه، میزان بافت استخوانی، شرایط بیولوژیکی و پزشکی، عادات سبک زندگی و مانند این‌ها بستگی دارد.متخصصان ایمپلنت کلینیک دندانپزشکی دکتر آیت با استفاده از جدیدترین متد و تکنولوژی‌های روز دنیا، نه‌تنها زیبایی طبیعی دندان‌های شما را بازمی‌گردانند بلکه عملکرد کامل آن‌ها، درست همانند دندان‌های طبیعی را نیز تضمین می‌کنند. توصیه می‌کنیم همین امروز با ما تماس بگیرید و اولین گام را به‌سوی داشتن لبخندی زیبا و سالم بردارید. کلینیک ما با افتخار شما را در تمامی مراحل درمان همراهی خواهد کرد تا به لبخندی که همیشه آرزویش را داشتید، دست یابید.
